Ακροβασίες

Στην κόψη του ξυραφιού ακροβατούν πολλές σχέσεις. Αιχμηρά τα ξυράφια των σχέσεων.
-Τι μου είσαι;
-Τι σου είμαι;
-Δεν μας λές και φίλους
-Μπαα...γνωριζόμαστε πολύ λίγο
-Σε σχέση;
-Έτσι είναι οι σχέσεις; Ελάχιστα γνωριζόμαστε.
-«Τα έχουμε»; (Τραγική, αν μη τι άλλο, ατάκα)
-Υποτείθεται...
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Μπρος ο γκρεμός μιας σχέσης και πίσω το ρέμα μιας φιλίας που δεν γυρίζει πίσω... Ή μήπως όχι;
Εγώ σε σπρώχνω στον γκρεμό και συ με τραβάς στο ρέμα. Δεν ξέρω κολύμπι! Προτιμώ ελεύθερη πτώση και να σκάσει το κεφάλι μου σαν καρπούζι. Είναι τουλάχιστον πιο συναρπαστικό. Πέφτουμε και αν μας σώσει το αλεξίπτωτο μιας σχέσης καλώς. Αλλιώς... Είναι κάποιες σχέσεις που δεν έχουν όνομα. Δεν έχει εφευρεθεί ο όρος να τις περγράψει. Δήθεν φίλοι, αλλά κανείς δεν περνάει το περίφημο “friend zone”. Friend zone και μόρια μπλέ. Γυναικεία εφεύρεση για να μην κακοκαρδίσεις ένα καλό παιδί που απέτυχε να γίνει δεσμός σου. Πλανάσαι πλάνην οικτρά. «Ο φίλος είναι πάντα φίλος». (Και πέφτει ήχος λάθος απάντησης απο τηλεπαιχνίδι γνώσεων). Ρε, είναι μη του βαρέσει του ενός και σκάσει το καρπούζι. Και νομίζεις εσύ, οτι έκανες τον άλλο φίλο και σώθηκες. (Ξανά ο ήχος του λάθους) Πόσο ανόητος μπορεί να έισαι; Και το πιστεύεις από πάνω. Τρέφε αυταπάτες. Συγγνώμη, αλλά φίλους είχαμε, δεν θέλαμε άλλους.

-Άλλος κανείς για φίλος;;;
-Δώσαμε, δώσαμε!

-Ναι καλά... Με υπόγεια διάβαση συνδέονται τα χωριά.