Ελπίδων δήμιος

Θέλω πολύ να πατήσω όλες εκείνες τις γόπες των τσιγάρων που καίνε ακόμα.

Να πάψουν να ελπίζουν πως κάποιος θα τις καπνίσει.

Ο μοναχός και ο βράχος

Στην πιο ξερή και αφιλόξενη έρημο ζούσε ένας μοναχός μαζί με ένα βράχο.

Ο μοναχός παρακαλούσε το Θεό για λίγο νερό.
Μέσα στην παραζάλη του παρακαλούσε ακόμα και το βράχο.

Μα ο βράχος στεκόταν πάντα το ίδιο αδιάφορος.

Ωσπου μια μέρα, μέσα στην αγανάκτησή του,
ο μοναχός φώναξε τον βράχο "άκαρδο" και του έδωσε μια δυνατή κλωτσιά.

Τόσο δυνατή που ο βράχος έσκισε στα δύο
 και από την καρδιά του άρχισε να τρέχει νερό.

Από τότε ο μοναχός αγάπησε το βράχο.