(Ορφανό απο τίτλο)
Απόψε θα γδυθώ τον εγωισμό μου
και σαν το πιο ακριβό κουρέλι θα τον πετάξω μπροστά σου
να βαδίσεις αρχόντισσα επάνω του.
Και 'γω σκυφτός θα φαίνομαι πολύ μικρός από το ύψος των ματιών σου.
Μα η φωνή θα βγει τόσο μεγάλη
που οι λέξεις κρύσταλλα θα σπάσουν την καρδιά σου.
Και αυτά πέφτουνε βροχή αστέρια που εγώ τα κάνω ευχές.
Πατάς επάνω μου και ανεβαίνεις δυο κόσμους πιο ψηλά
εκεί όπου λάμπουμε γυμνοί και οι ψίθυροί μας κύματα στην άμμο.
Κοιτώ τα μάτια σου και βλέπω την ψυχή σου,
ακούς τον ήχο μου και αφουγκράζεσαι τους χτύπους μου.
Γυμνοί και διάφανοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου