Το κιτάπι άκουσε...

...ένα τραγούδι και σας το μεταφέρει μεταφρασμένο

Δεν έχει νόημα να παραπονέσαι
ή να το αρχίσουμε πάλι.
Δεν υπάρχει κανένα σημάδι αδυναμίας πάνω μου.
Σε παρακινώ όπως εσύ παρακινείς εμένα;
Τίποτα δεν μένει ίδιο
και κανείς δεν είπε πως θα γινόταν έτσι.
Δεν θα σεκφτόμουν τέτοια πράγματα αν μπορούσα,
αν μπορούσα να βοηθήω τον εαυτό μου,
αν μπορούσα...

Δείξε μου τα ζεστά χεράκια σου
ακούμπησέ τα στο πρόσωπό μου.
Πες πως αγαπάς εμένα
και κανέναν άλλον.
Κλείσε τα χεράκια σου
Τώρα είναι γροθιές
Τώρα είναι μικρές γροθιές.

Κάνε στο σώμα μου μια τρύπα με τις μικρές σου γροθιές.
Αν ποτέ ήθελες να μου κάνεις μια τρύπα,
και να ανακαλύψεις τι υπάρχει μέσα μου.
Αλήθεια, δεν υπάρχει τίποτα μέσα μου.

Τίποτα δεν μένει ίδιο,
Τίποτα δεν σου συμβαίνει που θα σου ξανασυμβεί
Είναι τα πράγματα αλήθεια, έτσι όπως ήταν;
Ήταν το ίδιο το δωμάτιο, ο ίδιος καυγάς, το ίδιο σκηνικό,
όπου εμείς χορεύαμε στην κουζίνα,
με τον αέρα να σκαρφαλώνει απο το ανοιχτό παράθυρο;

Άκουγα μακρυνούς κρότους στην νύχτα της πόλης
σαν να πυροβολούσαν κάποιον
Τώρα είναι κάτι που ακούμε συχνά...

Σου αρέσει εκεί όπου πηγαίνουμε;
Βλέπεις να έχει κάποιο νόημα όλο αυτό;
Σου λείπω, μικρό μου, όταν πέφτω για ύπνο;
Προσπαθείς ποτέ να αγγίξεις το χέρι μου,
ή σου μοιάζει μακρινό;

Πες μου πόσο όμορφος σου μοιάζω
και θα σου πω πως δεν έχεις μεγαλώσει καθόλου.
Δεν έχει νόημα να παραπονιέσαι.

Υπάρχεις ακόμα εσύ και καμία άλλη.

Δείξε μου τα ζεστά χεράκια σου,
ακούμπησέ τα στο πρόσωπό μου.
Αν καταλαβαίνεις κάτι απ' όλο αυτό
τότε αυτό είναι που με κάνει να θέλω να κοιμάμαι όλη μέρα
και θα σου εξηγήσω την αγάπη μου για σένα μιά άλλη μέρα...


Σηκώνει και δεύτερη ανάγνωση το εν λόγω ποίημα.