Τα βράδια συχνά το απολαμβάνω.
Να τροπαιοσκοπώ.
Να βολτάρω μπροστά από τις καλοξεσκονισμένες προθήκες.
Τότε που η ματαιότητα ξυπνά από το λήθαργο,
την κερνάω από ένα άδειο μπουκάλι παλιού ακριβού κρασιού
και την μεθάω πάλι.

Το μόνο blog που γράφεται μόνο του :: Το γράφουνε τα κιτάπια, και τα κιτάπια ποτές δεν λαθεύουνε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου