Στο όριο του κύματος πατώ
η άμμος νοτισμένη.
Βουλιάζουνε τα πέλματα
και η άμμος με ζεσταίνει.
Σαν το παιδί το χαίρομαι
κλωτσώ και την σκαλίζω.
Ποτέ δεν συλλογίστηκα
πίσω μου τι αφήνω.
Μονάχα με ένοιαζε βαθιά
να αφήνω τα σημάδια.
Περήφανα να λέω πως
πρώτος εγώ σε βάδισα.
Ποτέ δεν συλλογίστηκα
πίσω μου να κοιτάξω.
Να δω πως άφησα πληγές
και άσχημα σημάδια.
Να προσδοκάς παλίρροιες
να γιάνουν το κορμί σου.
Να περπατώ δεν έμαθα
επάνω σου όπως πρέπει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου