Κάμωμα Νο. τάδε

Ας σε χαζέψω λίγο ακόμα 

και ύστερα ας πάψω.

Τον δρόμο ας πάψω των πουλιών

και των παιδιών το γέλιο.
Τον δρόσο πάνω στον ανθό

και της πηγής το ρέμα.

Ας πάψω της μάνας τον καημό

και του νεκρού τον ύπνο.

Τον ήλιο από την αυγή,

τη νύχτα απ' το σκοτάδι.

Το φόβο ας πάψω τ' αγριμιού,

τον πόνο απ το σημάδι.

Να πάψω δεν μπορώ.

Ας σε χαζέψω λίγο ακόμα.