Οι κάτοικοι εντός μου

Μες την κουφάλα του μυαλού μου
αγρίμια τις φωλιές τους φτιάξαν
χόρτασαν απ’ τις λύπες μου
και στις χαρές μου αράξαν

~~~

Όταν τους λείπουν οι χαρές
μεσόκοπα αλωνίζουν
ψάχνουνε τόπο να σταθούν
και για νερό σκαλίζουν

~~~

Και σαν οι λύπες μου στερέψουν
πεινάνε και λιμάζουν
ξεσκίζουν την γαλήνη μου
κλοτσάνε κι αφηνιάζουν

~~~

Μα πάλι σαν χορτάσουνε
λαιμαργία δεν μπουχτίζουν
εμένα να σπαράξουνε ζητούν
και σαν με φαν, με γλύφουν